Της Ελευθερίας Κουρτίδου
Ο μέγας χορηγός και στέλεχος της ExxonMobil Μιχάλης Αγγελόπουλος ετοίμασε μια μεγάλη έκπληξη στον πατέρα Αντώνιο. Κάλεσε φίλους σε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια του Αμβούργου, στο The Greek του Μιχάλη Josing, για να μπορέσω να του πάρω συνέντευξη χωρίς να το καταλάβει ο ίδιος, γιατί δεν θα δεχότανε.
Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Αμβούργο Μιχάλης Αγγελόπουλος, ο πρώην Γενικός Πρόξενος στο Αμβούργο Γιώργος Aρναούτης με τη σύζυγό του Νικόλ, η υπάλληλος στο προξενείο μας Φωτεινή Βασιλειά και το ζεύγος Μουρατίδη.
Καθόμουν απέναντι από τον πατέρα Αντώνιο και έβλεπα ότι ένιωθε λιγάκι άβολα με όλα τα ωραία εδέσματα που είχε παραγγείλει ο κ. Αγγελόπουλος για να ευχαριστήσει τους φίλους του. Φαινότανε άνθρωπος που δεν έχει μάθει στην πολυτέλεια και παρόλα αυτά τα υπέμενε όλα με χαμόγελο.
Ο Μιχάλης Αγγελόπουλος θεωρεί ότι ο πατέρας Αντώνιος είναι από τους πατέρες που πρέπει να μάθει όλη η Ομογένεια. Εύχομαι να μας συγχωρέσει ο πατέρας Αντώνιος όταν δει το άρθρο, το οποίο έχω γράψει εδώ και πολύ καιρό και σήμερα αποφάσισα να το δημοσιεύσω.
Δεν θα γράψω το τι λένε οι φίλοι του για τον πατέρα Αντώνιο, γιατί ίσως μου πείτε ότι δεν είμαι αντικειμενική. Θα πω μόνο ότι είναι απίστευτα ήρεμος, έχει ένα πολύ καθαρό βλέμμα, ένα όμορφο πρόσωπο και όταν τον κοιτάς νομίζεις ότι βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με το θεό. Τόσο όμορφα νιώθει η ψυχή σου κοντά του!
Μίλησα με τον πατέρα Αντώνιο προσωπικά σε έναν ιδιωτικό χώρο που έχει ο Μιχάλης Josing στο μαγαζί του. Του εξήγησα ότι θέλω να γράψω ένα άρθρο για αυτόν και νόμισε ότι είναι κάποιο αστείο της παρέας, γιατί δεν θεωρεί τον εαυτό του κάτι σπουδαίο για να γράψουν γι αυτόν. Εύχομαι να με συγχωρέσει, είναι γραμμένο με αγάπη!
Πάτερ βλέπετε τον εαυτό σας ως έναν άνθρωπο του θεού;
Βλέπω τον εαυτό μου ως υπηρέτη του θεού. Αγαπούσα την ιεροσύνη και την εκκλησία από τα παιδικά μου χρόνια και ήθελα πάντα να προσφέρω στον άνθρωπο.
Δεν θα ήθελα να κάνω τίποτα άλλο στη ζωή μου από το να προσφέρω στον άνθρωπο και ειδικά στην εκκλησία. Σε ό,τι έχει σχέση με το θεό και την αγάπη του θεού.
Γιατί αυτό είναι το νόημα της ζωής αυτό που λέει και το Ευαγγέλιο αγάπα τον πλησίον σου και αγάπα και τον θεόν σου.
Θέλω το βράδυ να κοιμάμαι με την συνείδηση μου καθαρή δεν θέλω κάποιος να μου πει ότι σε κάλεσε κάποιος άρρωστος και δεν πήγες, ή σε χρειάστηκε κάποιος και δεν ήσουν εκεί.
Αυτή είναι η δουλειά μου και μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνω και να σας πω και κάτι ακόμη, εάν υπήρχε δεύτερη ζωή που δεν υπάρχει, αλλά λέω εάν υπήρχε, πάλι το ίδιο θα διάλεγα να κάνω, πάλι θα διάλεγα να υπηρετώ το θεό και τους ανθρώπους.
Πάτερ για ποιες ενορίες είσαστε υπεύθυνος ;
Έχω τις ενορίες Flensburg, Kiel, Lübeck, Lüneburg, Wedel ,Harburg, Bremenhafen, Cuxhafen, Bremen, Delmenhort, Oldenburg, Emden, Leer και αλλά μικρά χωριουδάκια.
Πάτερ τα καλοκαίρια πηγαίνετε με τη μηχανή στις ενορίες σας ;
(Μας πήρανε τα γέλια από τον πειραχτικό τόνο που είχε η φωνή μου .. και όταν τελικά σταματήσαμε να γελάμε η απάντηση του πάτερ ήταν αποστομωτική)
Επειδή είμαι όλη τη μέρα στους δρόμους, κάνω περίπου το μήνα 7000 km και αυτό γίνεται εδώ και 25 χρόνια, είναι πλέον τρόπος ζωής για μένα.
Όταν λοιπόν είμαι μέσα στο αμάξι για να επισκεφτώ αρρώστους το μυαλό μου είναι συνεχώς εκεί, στα προβλήματα ολονών.
Όταν είμαι όμως πάνω στη μηχανή συγκεντρώνομαι στην οδήγηση της και δε σκέφτομαι και αυτό ξεκουράζει λιγάκι το μυαλό μου.
Για μένα το να οδηγώ μηχανή είναι ένα είδος αποτοξίνωσης των προβλημάτων.
Μετά την προσευχή που είναι η επικοινωνία μου με το Θεό και η ξεκούραση μου θα έλεγα ότι με ξεκουράζει το να είμαι πάνω στη μηχανή.
Πάτερ υπάρχει παράδεισος;
Φυσικά υπάρχει παράδεισος, γιατί μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος αποτελείται από ψυχή και σώμα και η ψυχή μας είναι άυλος και αιώνια και έχει προορισμό να ζήσει κοντά στο Θεό.
Ο παράδεισος όπως μας τον περιγράφουνε, επειδή έχω τελειώσει θεολογία, δεν είναι βουναλάκια, δεντράκια και λουλουδάκια. Ο παράδεισος είναι κοινωνία με το θεό και κόλαση είναι η απόσταση από το θεό.
Όπως μας το περιγράφει το Ευαγγέλιο, όπως το λέει ο ίδιος ο Χριστός, είναι σκοτάδι η κόλαση και τρίξιμο οδόντων δηλαδή ζεις σε ένα φόβο μέσα σε ένα σκοτάδι δε βλέπεις φως. Αυτό μας το περιγράφει στο Ευαγγέλιο του Λαζάρου. Είναι η μόνη γραπτή απόδειξη που έχουμε.
Ο παράδεισος είναι η κοινωνία με το Θεό και τον παράδεισο τον ζεις από τώρα. Όποιος έχει κοινωνία με το Θεό εδώ στη γη έχει και αργότερα στον παράδεισο. Ο άνθρωπος που δεν έχει καθόλου κοινωνία με το θεό εδώ στη γη δεν θα έχει και μετά, αυτό είναι γεγονός.