Δεν είναι εύκολο να είσαι σκληρός, πιστέψτε με…

Της Μαρίας Σκουρβουλιανάκη

Σου έχει τύχει ποτέ να νομίζεις πως η καρδιά σου θα σπάσει από τους παλμούς που έχει  ανεβάσει και εσύ να προσπαθείς να το παίξεις ψύχραιμη και ήρεμη γιατί είσαι σκληρή και δεν πρέπει να δείξεις την ευαισθησία σου;

Να τρέμεις κάθε φορά που σε αγκαλιάζει και να τον σφίγγεις πιο δυνατά από τον φόβο σου να μην τον χάσεις, αλλά να μην παραδέχεσαι πως την έχεις πατήσει μαζί του;

Είναι δυνατόν να μας ελέγχει ένας ερωτάς  σε τέτοιο σημείο;

Έλα εσύ αντέχεις μην φοβάσαι είσαι σκληρή…. να υπενθυμίζεις τον εαυτό σου.

Έχει αναρωτηθεί ποτέ κάνεις τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτό το χαμόγελο που όλοι θαυμάζουν;

Μια αρρώστια, το άγχος για την καθημερινή επιβίωση, φόβος να μην χάσουμε ανθρώπους που αγαπάμε…

Και εκείνα τα δάκρυα που έχουν τρέξει πάνω στο μαξιλάρι σου και κάνεις δεν τα έχει δει;

Ποιος σου είπε πως οι σκληροί δεν λυγίζουν;

Είναι τρομακτικό το πως μπορεί ένας άνθρωπος να επηρεάσει όλη σου την ζωή.

Λογική και καψούρα δεν πάνε μαζί… πάρε το απόφαση!

Όσο λογική και να είσαι, είναι εκείνες οι στιγμές που η καρδιά παίρνει τα ηνία και δεν σε αφήνει να ελέγξεις ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό.

Κάποιοι το ρίχνουν στο αλκοόλ,  μήπως και θολώσει η μορφή που τους βασανίζει και ηρεμήσει λιγάκι η σκέψη τους..

Άλλοι τρελαίνονται… αφού η λογική από την τρελά μια κλωστή απόσταση!

Αυτή η κλωστή που όσο πιο σκληρή είσαι, τόσο πιο λεπτή είναι…

Μην ακούτε που λένε πως αντέχει…

Κάποια στιγμή κόβεται.

Έχουμε μάθει από μικρά παιδιά να υπακούμε και να προσπαθούμε να ελέγχουμε τους εαυτούς μας.

Φτάνεις στα όρια σου και τα ξεπερνάς…

Και μετά ποιο είναι το επόμενο βήμα;

Η καρδιά σπάει σε κομμάτια!

Νομίζεις είναι εύκολο να τα ενώσεις πάλι;

Σε εσένα την δυνατή αναφέρομαι.

Η λογική ουρλιάζει, μα η καρδιά αιμορραγεί…

Μην εμπιστεύεσαι!

Μην ερωτευτείς ξανά γιατί θα ξαναφάς τα μούτρα σου!

Μην ζεις!

Μην αναπνέεις!

Και εγώ να χρειάζομαι οξυγόνο γιατί πνίγομαι!

Έχεις φτιάξει το χρυσό σου κλουβί και ζεις μέσα σε αυτό πιστεύοντας πως θα προστατέψεις τον εαυτό σου.

Είσαι σκληρός, οπότε δεν θα πληγωθείς…

Και οι σκληροί λυγίζουν και ας το κρύβουν… και ξέρουν να το κάνουν με τεράστια επιτυχία.

Τις νύχτες βουρκώνουν…και ας έχουν κάποιοι και παρέα διπλά τους…

Και όχι, δεν φοβούνται μην τους δουν οι άλλοι να κλαίνε,  φοβούνται πως θα χάσουν την μάχη με τον ίδιο τους τον εαυτό.

Και κάνεις δεν ξέρει το μετά..

Ίσως τους δεις κάποιο βραδύ μεθυσμένους να φωνάζουν για όλα εκείνα που κρύβουν πίσω από το λαμπερό χαμόγελο τους…

Δεν είναι εύκολο να είσαι σκληρός, πιστέψτε με…