Του Δημήτρη Χατζόγλου
Μεγαλειώδης ήταν η βραδιά που διοργάνωσε ο Σύλλογος Ποντίων Αννοβέρου και Κάτω Σαξονίας Α.Σ. για τον εορτασμό των Χριστουγέννων.
Όπως κάθε χρόνο το ποντιακό γλέντι είναι το γεγονός της χρονιάς, όχι μόνο για τους Πόντιους αλλά για όλο τον Ελληνισμό που ζει στην πόλη και στα περίχωρα. Τη φορά όμως αυτή δεν ήταν απλά μια χριστουγεννιάτικη χοροεσπερίδα, ήταν μια νύχτα με ξεχωριστή σημασία.
Ο Σύλλογος έκλεισε 40 ολόκληρα χρόνια από την ίδρυσή του. Το 1978 ήταν το έτος που άρχισε η δράση των Ποντίων στο Αννόβερο και μέσω του Συλλόγου προωθούν την ιστορία τους, τα ήθη και έθιμα, την μουσική, τους χορούς, τη γλώσσα του Ποντιακού Ελληνισμού στις νεότερες γενιές.
40 χρόνια αγώνα, ενός αγώνα που συνεχίζεται ασταμάτητα. Είναι στην μοίρα του Ποντιακού κόσμου να αγωνίζεται, να επιβιώνει, να συνεχίζει. Δέχθηκε χτυπήματα απίστευτα σε αγριότητα, μιλάμε για την δεύτερη μεγαλύτερη Γενοκτονία του 20ου αιώνα. Πρόσφυγες ήρθαν στον ελλαδικό χώρο, αγωνίστηκαν, επιβίωσαν. ΄΄Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος, σα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδαν ξένος΄΄ Πόση μεγάλη αλήθεια υπάρχει σ αυτό το τραγούδι.
Και πως τα φέρνει η μοίρα, κάποιες δεκαετίες αργότερα τα παιδιά των παιδιών τους, μετανάστες στην Γερμανία. ΄Ηδη η τέταρτη γενιά μεγαλώνει στην Γερμανία, χωρίς όμως ποτέ να ξεχάσουμε ως Έλληνες τι συνέβει. Είναι εθνικό χρέος και καθήκον ο αγώνας να συνεχιστεί μέχρι να υπάρξει διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας. Να δικαιωθούν και να ησυχάσουν οι 353.000 ψυχές που έφυγαν τόσο βίαια.
Είναι πράγματι μαγικό να βλέπει σήμερα κανείς νέους που ζουν στην Γερμανία, να αγαπούν μια πατρίδα που δεν γνώρισαν ποτέ και την γνωρίζουν μόνο μέσα από αφηγήσεις μεγαλυτέρων ή από τα πονεμένα τραγούδια του Πόντου. Την βαριά αυτή ιστορία ο Σύλλογος Ποντίων Αννοβέρου και Κάτω Σαξονίας προσπαθεί 40 χρόνια τώρα να την διαδίδει στους επόμενους, ελπίζοντας πως κάποια μέρα θά ρθει η δικαίωση, και θα αναγνωριστεί η Γενοκτονία.
Να σημειώσουμε πως τρία χρόνια μετά την ίδρυση του Συλλόγου, το 1981 πραγματοποιήθηκε στο Αννόβερο το πρώτο Ευρωπαικό Φεστιβάλ Ποντιακών Συλλόγων, κάτι που υιοθέτησε και καθιέρωσε μετέπειτα η ΟΣΕΠΕ (Ομοσπονδία Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης).
Ένα τραγούδι ύμνος του Πόντου λέει: Την Πατρίδα μ έχασα, έκλαψα και πόνεσα. Στις τέσσερις αυτές λέξεις περιέχεται όλο αυτό που κουβαλάει δεκαετίες τώρα ο ποντιακός κόσμος και ακριβώς αυτό ζήσαμε στη μεγάλη επέτειο του Συλλόγου Ποντίων Αννοβέρου.
Το τελετουργικό της βραδιάς για την επέτειο άρχισε με την είσοδο του χορευτικού τμήματος του Συλλόγου. Με το πέρας του πρώτου χορού τον λόγο παίρνει η πρόεδρος του Συλλόγου Αναστασία Συμεωνίδου και ο αντιπρόεδρος Στέφανος Πετσανίδης, απευθύνονται στον κόσμο και λένε:
3000 χρόνια ιστορία και 4000 χιλιόμετρα μακριά από τον Πόντο στην καρδιά της Ευρώπης εδώ στο Αννόβερο χτυπά η καρδιά του Ποντιακού Ελληνισμού. Με το νταούλι και την λύρα, η καρδιά και η ψυχή του Πόντου. Φέτος γιορτάζουμε τα 40 χρόνια του συλλόγου μας , την οργανωμένη ύπαρξη του Ποντιακού Ελληνισμού στο Αννόβερο και στην Κάτω Σαξονία. Το ισχυρό μύνημα μας απόψε είναι το ΄΄Δεν Ξεχνώ΄΄ .
Δεν ξεχνώ τις αλησμόνητες πατρίδες του Πόντου
Δεν ξεχνώ τις παραδόσεις των προγόνων μας
Δεν ξεχνώ τους 353.000 πόντιους Έλληνες που σφαγιάστηκαν από τους Νεότουρκους.
Δεν ξεχνώ τις 815 κοινότητες που καταστράφηκαν
Δεν ξεχνώ τις 1174 καταστραμένες Ορθόδοξες Εκκλησίες και δεκάδες λεηλατημένα μοναστήρια.
Δεν ξεχνώ 960 καταστραμένα σχολεία
Δεν ξεχνώ τις δεκάδες χιλιάδες ορφανά παιδιά
Δεν ξεχνώ τις μαρτυρικές πόλεις του Πόντου, Τραπεζούντα, Αμάσεια, Νεοκαισαρεία, Ροδόπολη, Κολωνία, Μπάφρα, Αμισός, Χαλδία.
Δεν ξεχνώ την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού
και για το Δεν Ξεχνώ αγωνίζεται ο Σύλλογός μας εδώ και 40 χρόνια!
Και δεν περιορίζεται σ αυτά τα μαύρα χρόνια της νεότερης ιστορία μας.
Αλλά το Δεν Ξεχνώ μας δίνει δύναμη να γίνουμε ακόμα πιο δραστήριοι.
Πέρα από αυτά δεν ξεχνάμε τις θυσίες των χορευτών, χοροδιδασκάλων, μουσικών, γονέων και όλων όσων αθόρυβα δουλεύουν και δούλεψαν για την πρόοδο του Συλλόγου μας.
Δεν ξεχνούμε όμως και τους πρώην προέδρους του Συλλόγου μας που και αυτοί με τις θυσίες τους, ο καθένας ξεχωριστά, αλλά και όλοι μαζί έφεραν τον Σύλλογό μας εδώ που είναι σήμερα και μας έδωσαν τις απαραίτητες προυποθέσεις να ορθοποδήσουμε και να αναπτυχθούμε σταθερά και δυναμικά.
Η πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της σημερινής διοίκησης κάλεσαν επάνω τους πρώην προέδρους και τους τίμησαν για την προσφορά τους. Τα ονόματα των ανθρώπων αυτών είναι τα παρακάτω:
Πρόδρομος Αγγελίδης
Αβραάμ Τριανταφυλλίδης
Γαβριήλ Κωνσταντινίδης
Παντελής Απαντσίδης
Παντελής Δεμπερδέμης
Ιωάννης Παναγιωτίδης
Γεώργιος Καλεάδης
Νικόλαος Γεωργιάδης
Στέλιος Καρακίδης
Αναστασία Συμεωνίδου
Τιμήθηκαν επίσης οι παρακάτω χοροδιδάσκαλοι:
Λίτσα Αυγιτίδου
Μωυσής Χαζαρίδης
Νίκος Ξανθόπουλος
Δήμητρα Αγγελίδου
και ο Χρήστος Καλαιτζής για την προσφορά του στον Σύλλογο.
Η σημερινή διοίκηση του Συλλόγου αποτελείται από τους :
Αναστασία Συμεωνίδου Πρόεδρος
Στέφανος Πετσανίδης Αντιπρόεδρος
Όλγα Ξανθοπούλου Ταμίας
Δέσποινα Ασλανίδου Νινατσάκη Γραμματέας
Λευτέρης Κοσέογλου Μέλος
Δημήτρης Σιδερίδης
Σοφία Τριανταφυλλίδου
Ελένη Φλαμπουλίδου
Στο μουσικό μέρος της βραδιάς ο Δημήτρης Καρασσαβίδης και ο Γιώργος Ατματσίδης, δύο καλλιτέχνες οι οποίοι ήρθαν από την Ελλάδα για την μεγάλη επέτειο του Συλλόγου,απογείωσαν το κέφι με τα τραγούδια του Πόντου και ο κόσμος διασκέδασε ως τις πρωινές ώρες. Αξίζουν συγχαρητήρια στους ανθρώπους που ασχολούνται με τα κοινά του Συλλόγου και δίνεται η δυνατότητα στον Ελληνισμό της περιοχής όχι μόνο να ψυχαγωγείται αλλά και να μην ξεχνά.