Γράφει η Μαρία Αραμπατζή
Μόνο δύο σημεία είναι και μια χωρική σχέση. Από τα εύκολα των μαθηματικών. Άπειρες οι διαδρομές που τα ενώνουν και λίγο παραπάνω άπειρες αυτές που δεν θα τα ενώσουν ποτέ. Άκου τι είπε ο θεμελιωτής της σχετικότητας, και εσύ ακόμη να πειστείς: «Αν θες λέει να ζήσεις μια ευτυχισμένη ζωή, εξάρτησε την από έναν στόχο, όχι από ανθρώπους». Δεν στο λέω για να βάλεις τον εαυτό σου σε ένα από τα δύο σημεία. Εκτός αν γεννήθηκες ακίνητος και απαιτείς πάντα από τους άλλους τις κινήσεις. Κρίμα, που γρήγορα θα καταλάβεις πόσο λάθος ήταν η γραμμή που πήγες να τραβήξεις.
Άκου, λοιπόν την συμφωνία, δεν θα σε ονομάσω σημείο, και εσύ δεν θα μου ζητήσεις αποδείξεις. Εξάλλου τα αξιώματα σε αυτήν την επιστήμη, δεν τις απαιτούν. Και αν προκύψει από εσένα κάποια καμπύλη, πάλι για εσένα θα είναι για να βρεις τελικά την ευθεία σου.
Αυτό μπορεί να το θεωρήσεις λογικό, για τη μαθηματική πραγματικότητα και στην δική σου να φανεί αναπόδεικτο. Εκεί θα χρειαστείς το «αξίωμα της ζωής» όπως το ονομάζω και λέει: Όταν βρίσκεις την ευθεία σου, το καταλαβαίνεις. Είναι τότε που θα σου δώσουν την απόδειξη και θα πεις πως έχεις πειστεί ήδη. Είναι τότε που η ηρεμία, φέρνει την συμμετρία. Και τότε σου επιβάλλω κάθε ακινησία, γιατί το ζητούμενο έγινε δεδομένο.
Ανησυχείς που δεν το βλέπεις γύρω σου τώρα; Μα ποιος σε παραπλάνησε ότι ξέρει η πλειοψηφία, τι πάει να πει πραγματικά ‘γεωμετρία’; Συμφωνείς, άραγε, με τον Πλούταρχο που είπε στους Δελφούς ότι: η αξία της ζωής δεν μετριέται με το μήκος της; Οι περισσότεροι που το ακούν δεν καταλαβαίνουν καν την ερώτηση, γιατί η γεωμετρία βγήκε από την ύλη τους.
ΥΓ:. Αφού άκουσες αυτά, σε παρακαλώ, ακολούθησε το παρακάτω «Άγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω στη ζωή σου.»
Με αγάπη,
ο εαυτός σου.